| | | OFFLINE | | Post: 789 Post: 789 | Registrato il: 04/06/2006
| Sesso: Femminile | |
|
02/08/2010 23:32 | |
Pedimos e dimandamos
ocros a terra.
chi cando su sentidu accurciu
benidi e a susu t'ispinghede
sos pesamentos,
e a zosso su sonnu,
in d'unu angrone s'istichidi.
issu pompiada a tene a mene
chi semus paris unu/a pizzinu/a
in'intro e foras un'omine o un'emmina.
nos'abigiamos tando chi su tempus a mantesu unu 'ilu,
ma in duas manos differentes,
una este boida a dresta,
s'attera est prena a manca.
ma non bi resesini
a s'istringhere in d'unu nodu.
Proite cada logu
non est prus cus' aposentu.
M'hisorvo e hugo impresse,
pro non perdere sa horza.
Piho drestale e unu lampu i m'acchirade
ma isohonzo su helu vrimmu,
e como proghede ma nois non pranghimos,
semus predas de monte
ritorniamo indietro per vederci meglio
Chiediamo e domandiamo
occhi a terra.
succede che quando il sentimento
ti viene vicino
viene su ed in alto
ti spinge i pensieri,
in basso il sonno
e poi si nasconde in un angolo.
lui guarda e tiene a mente
che siamo insieme,una/o ragazza/o
dentro e fuori un uomo o una donna.
noi allora ci accorgiamo
che il tempo ha mantenuto il filo
ma in due mani differenti,
una è vuota a destra
e l'altra è piena a sinistra
ma non riescono
a stringersi in un nodo.
perché ogni luogo
non è più quella stanza.
mi sciolgo e fuggo veloce
per non perdere la forza.
prendo accetta
e un lampo che discende su di me
ma disfo questo cielo fermo.
e adesso piove ma noi non piangiamo
siamo pietre di monte |
|
| | | OFFLINE | | Post: 29.791 Post: 27.972 | Registrato il: 26/01/2003
| Sesso: Maschile | |
|
01/09/2010 11:04 | |
Molto bella e profonda anche in italiano, solo che in poesia avrei evitato le abbreviazioni "una/o ragazza/o... " che non si sa come leggerle senza uscire dal ritmo.
Un applauso.
Giancarlo - Quando le parole hanno la musica dentro e la strofa è canto, allora il pensiero è diventato poesia.- (Cobite)
|
| | | OFFLINE | | Post: 792 Post: 792 | Registrato il: 04/06/2006
| Sesso: Femminile | |
|
04/09/2010 17:04 | |
hai ragione GIANCARLO ,ho corretto e ti ringrazio ,cate
Torramos in palas pro nos viere menzus
Ocros a terra.
Cando su sentidu accurciu
benidi , a susu t'ispinghede
sos pesamentos,
e a zosso su sonnu,
e in d'unu angrone s'istichidi.
Issu pompiada a tene a mene
chi semus paris unu pizzinu
in'intro e foras un'omine o un'emmina.
Nos'abigiamos tando chi su tempus a mantesu unu 'ilu,
ma in duas manos differentes,
una este boida a dresta,
s'attera est prena a manca,
Ma non bi resesini
a s'istringhere in d'unu nodu.
Proite cada logu
non est prus cus' aposentu.
M'hisorvo e hugo impresse,
pro non perdere sa horza.
Piho drestale e unu lampu i m'acchirade
ma isohonzo su helu vrimmu.
E como proghede ma nois ,non pranghimos,
semus predas de monte
Ritorniamo indietro per vederci meglio
Chiediamo e domandiamo
occhi a terra.
succede che quando il sentimento
ti viene vicino
viene su ed in alto
ti spinge i pensieri,
in basso il sonno
e poi si nasconde in un angolo.
lui guarda a te e a me
che siamo insieme,un ragazzo
dentro e fuori un uomo o una donna.
Noi allora ci accorgiamo
che il tempo ha mantenuto il filo
ma in due mani differenti,
una è vuota a destra
e l'altra è piena a sinistra
ma non riescono
a stringersi in un nodo.
Perché ogni luogo
non è più quella stanza.
Mi sciolgo e fuggo veloce
per non perdere la forza.
prendo accetta
e un lampo discenda su di me
ma disfo questo cielo fermo.
E adesso piove ma noi ,non piangiamo,
siamo pietre di monte.
|
|