Non posso postarla come nuova, in quanto scritta da mio fratello e non da me.
Ma, come vedete, non ci sono gatti solo a Roma: a Venezia son o una vera poesia
(Se qualche termine vi è oscuro, chiedetelo, lo tradurrò)
LA VECIA DEI GATI
Un sotoportego, un campielo, na vera da posso
Un colombo che beca e vissin do o tre selegote
Un palasso un fià malandà co l'intonaco rosso
Scrostà in qualche punto, su ‘n balcon do lastre xe rote.
Na vecia, tegnindose al pato, vien zo da le scale
Cufada pa’ i ani, ghe strissa par tera le franze
Fruae anca quele come el resto del sciale
Xe la vecia dei gati, ciamada da tuti la Zanze.
E tuto su 'n àtimo, come par un segnal
Da tute le parti i riva de corsa come dei mati
Da la cale, dai porteghi, da la riva vissin al canal
I impinisse de colpo el campielo: i sarà trenta gati
La Zanze la li ciama par nome, ogniun, come un cristian
"Nane sta bon, Romeo un pesseto, Gigeto vien qua
Ancùo xe festa par ti picoleto: go una squela de late col pan,
Fufeto mio belo la te va ben, par ti ecco qua un tocheto de asià"
E po la se senta sora un scalin a vardarli che i magna
Par ela i xe la so vita e famegia, no la ga altro che quel,
La so vita passada no la xe stada sempre cucagna
E adesso la speta che ariva el so turno de San Micel. (Ilcimitero, NDR)
Eppur la ga avuo anca ela el so momento de gloria
La xe stada bela e più de uno che ghe stava drio
In spessial modo co uno ghe xe stada na storia
Xe rivada la guera, la Russia, no ‘l xe più tornà indrio.
Gigeto e Romeo i xe drio sbarufarse par na meza anguela
La Zanze i divide e a Fufeto el sorian la ghe slissa el mantelo
Po co fadiga la se alsa, la se cucia, la rancura da tera la squela
La torna su a casa, e anca i gati sparisse da quel campielo.
G.Gasparini
[Modificato da Gaspy2010 07/05/2012 18:50]
Se quello che hai da dire ha poco senso compiuto, meglio tacere